De fossielen van de “vishagedis” die in de Zwitserse Alpen worden gevonden, behoren tot enkele van de grootste wezens die ooit hebben geleefd

Ongeveer 200 miljoen jaar geleden waren die rotslagen de bodem van een enorm meer.

“Wij geloven dat grote ichthyosaurussen de visscholen van het meer volgden. De fossielen kunnen ook zijn afgeleid van elektrolyten die daar stierven”, studeerde co-auteur Heinz Furer, gepensioneerd curator bij het Instituut en Museum voor Paleontologie aan de Universiteit van Zürich, zei in een verklaring.

Maar de Alpine vouwing, die 95 miljoen jaar geleden begon toen de Afrikaanse tektonische plaat tegen de Europese tektonische plaat begon te duwen, creëerde zo’n 30 tot 40 miljoen jaar geleden stapels gesteentelagen. De fossielen waren “tektonisch vervormd”, verpletterd door de bewegingen van de tektonische platen die hen in een rotsachtige formatie bovenop een berg duwden.

De hoofdauteur van de studie, B. “Je moet een soort berggeit zijn om bij de verwante familie te komen”, zei Martin Sander, hoogleraar paleontologie van gewervelde dieren aan de universiteit van Bonn in Duitsland, in een verklaring. “Ze hebben de vervelende eigenschap dat ze niet voorkomen onder ongeveer 8000 voet (2438,4 meter), ruim boven de boomgrens.”

Hoewel deze wezens ooit de zeeën regeerden, zijn fossielen zeldzaam, waardoor paleontologen een enorm mysterie vormen. Maar de overblijfselen van deze ichthyosaurussen hebben nieuw licht geworpen op deze mysterieuze, uitgestorven wezens.

Een grote tand

De fossielen behoren tot drie verschillende soorten ichthyosaurussen. De ene was ongeveer 20 meter lang, terwijl de andere 15 meter lang was. Maar de meest opwindende ontdekking in verband met deze fossielen is de grootste ichthyosaurus-tand die ooit is gevonden.

“Dit is enorm volgens ichthyosaurus-normen: de worteldiameter was 60 mm – het grootste exemplaar dat nog in een complete schedel tot nu toe was 20 mm en kwam van een ichthyosaurus die ongeveer 18 meter (59 ft) lang was,” zei Sander.

Wetenschappers weten dat kleinere ichthyosaurussen tanden hadden, maar de meeste reuzen waren tandeloos en werden verondersteld zich te hebben gevoed met koppotigen, zoals inktvissen, door middel van zuiging.

De gigantische getande ichthyosaurussen leken tegenwoordig waarschijnlijk op potvissen en orka’s en gebruikten hun tanden om prooien te vangen als reuzeninktvissen.

Maar de tand is een uitdaging omdat hij bij de kroon is gebroken. Hoewel onderzoekers weten dat het een ichthyosaurus-tand was vanwege unieke kenmerken, zoals de implantatie van ivoor in de wortel van de tand, kunnen ze er niet zeker van zijn dat de grootte van de tand overeenkomt met de grootte van het dier.

“Het is moeilijk om te bepalen of de tand van een grote ichthyosaurus met gigantische tanden was of van een gigantische ichthyosaurus met middelgrote tanden,” zei Sander.

Dat komt omdat, volgens onderzoekers, reus zijn en een roofdier zijn (met tanden) niet op één lijn liggen – daarom heeft de blauwe vinvis, die 150 ton weegt en 30 meter lang kan worden, geen eventuele tanden. In plaats daarvan filtert het de kleine wezens uit het water.

Ondertussen zijn potvissen, die 50 ton wegen en 20 meter lang zijn, jagers.

“Het is mogelijk dat mariene roofdieren niet veel groter kunnen worden dan de potvis,” zei Sander.

Reuzen in de bergen

De fossielen werden voor het eerst ontdekt tijdens geologische kartering van de Alpen tussen 1976 en 1990. Forer maakte deel uit van het oorspronkelijke team dat fossielen ophaalde uit de rots, bekend als de Kössen-formatie, en herinnert zich dat hij de fossielen in de hand hield toen hij een doctoraatsstudent was aan de Universiteit van Zürich.

Na verloop van tijd werden de fossielen grotendeels vergeten.

“Onlangs zijn er meer overblijfselen van gigantische ichthyosaurussen verschenen,” zei Forer. “Dus leek het ons nuttig om de Zwitserse vondsten ook nog eens nader te analyseren.”

Over de hele wereld zijn fossielen van ichthyosaurussen gevonden, maar de overblijfselen van een gigantische soort zijn geconcentreerd in Noord-Amerika. Het vinden van deze exemplaren in het moderne Zwitserland breidt hun assortiment uit.

Eerder bewijs had gesuggereerd dat sommige van hen zo groot zouden kunnen zijn als blauwe vinvissen, ’s werelds grootste dier.

“In Nevada zien we het begin van echte reuzen, en in de Alpen zien we het einde”, zei Sander. “Alleen dolfijnen van middelgrote tot grote omvang – en orka-achtige vormen – overleefden het Jura (periode)”, tussen 145 en 201 miljoen jaar geleden.

Sander vraagt ​​zich af of er nog meer ‘gigantische zeedieren verborgen zijn onder de gletsjers’. Maar deze fossielen helpen een kennislacune op te vullen over gigantische zeehagedissen.

“Het is een enorme schande voor de paleontologie dat we zo weinig weten over deze gigantische ichthyosaurussen, ondanks de buitengewone grootte van hun fossielen,” zei Sander. We hopen deze uitdaging aan te gaan en binnenkort nieuwe en betere fossielen te vinden.