Drie maanden na de oorlog is het leven in Rusland ingrijpend veranderd

Toen Vladimir Poetin de invasie van Oekraïne aankondigde, leek de oorlog ver van Russische bodem. Maar binnen enkele dagen keerde het conflict terug – niet met kruisraketten en mortieren, maar in de vorm van een ongekend en onverwacht breed spervuur ​​van sancties door westerse regeringen en economische sancties door bedrijven.

Drie maanden na de invasie van 24 februari, Veel gewone Russen zijn aan het bijkomen van deze klappen voor hun levensonderhoud en hun emoties. De mega-winkelcentra van Moskou zijn veranderd in spookachtige uitgestrekte gesloten winkelpuien die ooit werden ingenomen door westerse retailers.

McDonald’s – waarvan de opening in Rusland in 1990 een cultureel fenomeen was, een glimmend modern gemak dat naar een somber land kwam dat werd verwoest door beperkte opties – trok zich volledig terug uit Rusland als reactie op de invasie van Oekraïne. IKEA, een voorbeeld van betaalbare moderne voorzieningen, uitstekende werking. Tienduizenden banen die ooit veilig waren, worden nu in zeer korte tijd in twijfel getrokken.

Grote industriële spelers, waaronder oliegiganten BP, Shell en Renault, hebben zich teruggetrokken, ondanks hun enorme investeringen in Rusland. Shell schatte dat het ongeveer $ 5 miljard zou verliezen door te proberen zijn Russische activa te ontladen.

Toen de multinationals vertrokken, vluchtten ook duizenden Russen die de economische middelen hadden om dat te doen, bang voor de harde nieuwe regeringsbewegingen die verband hielden met de oorlog en die zij zagen als een afglijden naar totalitarisme. Sommige jonge mannen zijn mogelijk ook gevlucht, uit angst dat het Kremlin de dienstplicht zou opleggen om zijn oorlogsmachine van brandstof te voorzien.

Maar de ontsnapping is moeilijker dan vroeger: de 27 landen van de Europese Unie hebben samen met de Verenigde Staten en Canada vluchten van en naar Rusland verboden. De Estse hoofdstad Tallinn, ooit een gemakkelijke bestemming voor een lang weekend op slechts 90 minuten vliegen van Moskou, deed er plotseling minstens 12 uur over om door Istanbul te reizen.

Zelfs indirect reizen via internet en sociale media is afgenomen voor Russen. Rusland verbood in maart Facebook en Instagram – hoewel dit kan worden omzeild met een VPN – en sloot de toegang tot buitenlandse mediasites, waaronder de door de Amerikaanse overheid gefinancierde BBC, Voice of America, Radio Free Europe/Radio Liberty en de Duitse omroep Deutsche Welle.

Nadat de Russische autoriteiten een wet hadden aangenomen waarin werd opgeroepen tot gevangenisstraffen tot 15 jaar voor verhalen met “vals nieuws” over de oorlog, sloten veel onafhankelijke nieuwsmedia hun activiteiten of staakten ze hun activiteiten. Onder hen zijn Radio Ekho Moskvy en de krant Novaya Gazeta, wiens redacteur Dmitry Muratov de Nobelprijs voor de Vrede deelde.

De psychologische kosten van repressie, beperkingen en verminderde kansen kunnen hoog zijn voor gewone Russen, hoewel moeilijk te meten. Hoewel sommige opiniepeilingen in Rusland aangeven dat de steun voor de oorlog in Oekraïne groot is, werden de resultaten waarschijnlijk vertekend door respondenten die zwegen en waarschuwden tegen het uiten van hun ware mening.

Andrei Kolesnikov van het Carnegie Moscow Centre schreef in een commentaar dat de Russische samenleving momenteel wordt gedomineerd door “agressieve onderwerping” en dat de verslechtering van sociale banden kan versnellen.

“De discussie wordt breder en breder. Je kunt je landgenoot – een medeburger, maar iemand die een andere mening heeft – een ‘verrader’ noemen en hem als een minderwaardig persoon beschouwen. Jij, zoals de meeste hoge staatsfunctionarissen, kunt speculeren vrij en vrij kalm over de mogelijkheden van een nucleaire oorlog.(Dit) was zeker niet toegestaan ​​in het Sovjettijdperk tijdens Pax Atomica, toen beide partijen zich realiseerden dat de daaruit voortvloeiende schade volkomen onvoorstelbaar was.”

“Nu dat begrip afneemt, is dit een ander teken van de antropologische catastrofe waarmee Rusland wordt geconfronteerd”, zei hij.

De economische gevolgen zijn nog niet volledig zichtbaar.

In de begindagen van de oorlog verloor de Russische roebel de helft van zijn waarde. Maar de inspanningen van de regering om het te ondersteunen, hebben de waarde ervan zelfs tot boven het niveau van vóór de invasie verhoogd.

Maar in termen van economische activiteit “is dat een heel ander verhaal”, zegt Chris Weaver, een ervaren Russische economieanalist bij Macro-Advisory.

“We zien nu een verslechtering van de economie in een groot aantal sectoren. Bedrijven waarschuwen dat hun voorraad reserveonderdelen bijna op is. Tal van bedrijven zetten hun werknemers in deeltijdbanen en anderen waarschuwen hen dat ze volledig moeten sluiten. Er is dus een reële angst dat de werkloosheid tijdens de zomermaanden zal stijgen en dat er een significante daling zal zijn in consumptie, detailhandelsverkopen en investeringen”, vertelde hij aan The Associated Press.

Weaver zei dat de relatief sterke roebel, hoe bemoedigend het ook mag klinken, ook problemen oplevert voor de nationale begroting.

Ze ontvangen hun inkomsten in feite in vreemde valuta van exporteurs en hun betalingen zijn in roebels. Dus hoe sterker de roebel, hoe minder geld ze hoeven uit te geven.” “(Dit) maakt Russische exporteurs minder concurrerend, omdat ze duurder zijn op het wereldtoneel.”

Als de oorlog voortduurt, kunnen meer bedrijven Rusland verlaten. Weaver suggereerde dat alleen die bedrijven die hun activiteiten hebben opgeschort, deze kunnen hervatten als er een staakt-het-vuren en vredesakkoord wordt bereikt voor Oekraïne, maar zei dat het venster daarvoor zou kunnen sluiten.

“Als je door de winkelcentra in Moskou loopt, zie je dat veel modewinkels, westerse businessgroepen, gewoon hun deuren hebben verwijderd. Hun schappen zijn nog vol, de lichten zijn nog aan. Ze zijn gewoon niet open. Dus ze hebben niet Ze wachten af ​​wat er daarna gebeurt.

Weaver zei dat deze bedrijven binnenkort onder druk zullen worden gezet om de impasse in hun Russische bedrijven te doorbreken.

“We komen nu op het punt waarop bedrijven bijna geen tijd meer hebben, of misschien ongeduldig”, zei hij.

____

Volg alle AP-artikelen over de oorlog in Oekraïne op https://apnews.com/hub/russia-ukraine.