“Everything, Everywhere, At Once” leidt 11 Oscar-nominaties: live updates

Het was de betraande echtgenoot van Andrea Riseborough die haar op de hoogte bracht van het nieuws: ze was genomineerd voor haar eerste Oscar, voor Beste Actrice, voor haar optreden als een onrustige eenmalige loterijwinnaar in de budget-indie.naar Lesley.“

“Het is een beetje surrealistisch”, zegt de 41-jarige Riseborough. Ze zal strijden naast bekende namen als Cate Blanchett (“Tar”), Michelle Williams (“Fablemans”), Michelle Yeoh (“Everything Everywhere at Once”) en Ana de Armas (“Blonde”). “Er is een groot deel van mij dat echt niet kan accepteren dat dit gebeurt.”

Film van BoxOfficeMojo Ze verdienden slechts $ 27.322 Na een beperkte release in oktober heeft bijna niemand het gezien – behalve enkele zeer beroemde Riseborough-vrienden.

Tientallen acteurs, waaronder Gwyneth Paltrow, Edward Norton en Sarah Paulson, hebben de afgelopen weken de sociale media gebruikt om hun enthousiaste steun voor Riseborough’s optreden te betuigen – net nu het stemmen voor de Oscar-nominaties is begonnen.

“Andrea moet elke prijs winnen die er is en elke prijs die nog moet worden uitgevonden”, merkte Paltrow op Instagram foto’s Van zichzelf Riseborough[عامة]de regisseur van de film, Michael Morris (Better Call Saul); en Demi Moore op 11 januari na een scan.

Norton (“Glass Onion: A Knives Out Mystery”) schreef op Instagram dat de vertolking van Riseborough ‘me opzij sloeg’.

“Het is ongeveer de meest toegewijde, emotioneel diepe en fysiek angstaanjagende uitvoering die ik in een tijdje heb gezien”, schreef hij over het optreden van de actrice als een alcoholische en manipulatieve moeder in West-Texas.

Blanchett gebruikte zelfs haar dankwoord bij de Critics’ Choice Awards om het optreden van Riseborough te bejubelen. “Het is willekeurig gezien het aantal buitengewone optredens van vrouwen, niet alleen in deze zaal”, zei ze. Andrea Riseborough, Tang Wei, Penelope Cruz, de lijst gaat maar door.

Critici prezen ook de film, die op Rotten Tomatoes een beoordeling van 98 procent heeft, hoewel hij grotendeels werd gepasseerd bij prijsuitreikingen zoals de Golden Globes en Critics Choice Awards. Filmrecensie voor The New York Timesschreef Pendrea Jul aan Riseborough Ze “geeft een meesterlijke uitvoering” in de film, die ze omschrijft als een “bedrieglijk eenvoudige maar hartverscheurende karakterstudie”. (Dit was Morris’ regiedebuut.)

“Het meest opwindende aan dit moment is dat veel mensen deze film gaan zien”, zei Riseborough, vooral bekend van haar oorlogswerk in “Birdman” en “Us”.

In een telefoongesprek op dinsdagmiddag vanuit Londen, waar ze ongeveer een jaar geleden de gelimiteerde HBO-serie ‘The Palace’ filmde, een politieke satire onder een uiteenvallend autoritair regime, besprak de Britse actrice de golf van steun van haar beroemde vrienden, die won haar bewondering voor de rol en prestatie dit jaar voor de acteur Else was er het meest door geraakt. Hier zijn fragmenten uit het gesprek.

ons einde! Heb je de nominaties bekeken?

Mijn wederhelft, Karim [Saleh]Ik heb ze in de gaten gehouden – ik probeerde er niet te veel over na te denken, als je begrijpt wat ik bedoel. Toen zag hij het op het scherm en barstte in tranen uit.

Hoe lang had je verwacht genomineerd te worden?

helemaal niet. Zelfs als er steun is voor een film of optreden, is het heel moeilijk om zelfs maar te begrijpen dat je deel uitmaakt van het gesprek als je geen deel uitmaakt van de andere gesprekken – de Critics’ Choice Awards en de SAG – dingen die we allemaal vieren en die we Ik kijk ernaar uit om te regisseren.

Hoe voelde je je toen je zoveel van je vrienden achter de film zag staan?

Het meest opwindende is dat je wordt herkend door je gemeenschap. Het is een kenmerk waaraan we onszelf op veel manieren meten – door degenen op wie we willen lijken, of door degenen die we bewonderen. Dus het is enorm. Een heerlijk, warm gevoel van steun en herkenning.

Hoe ben je bij de film betrokken geraakt?

Michael Morris, de regisseur, en wij werkten samen “bloedlijn” En twee jaar later bracht hij me dit script van Ryan Benaco, de briljante jonge scenarioschrijver die een liefdeslied voor zijn moeder schreef. Ik wist meteen dat ik deze film wilde maken en twee jaar later hebben we dat gedaan – na een lange periode waarin we geen financiering konden krijgen. We hebben het in 19 dagen opgenomen en het duurde meestal een dag of twee, omdat we niet veel tijd hadden. Tegen de tijd dat we het maakten, voelde het als een knaller, omdat het al zo lang in onze botten zit.

Wat sprak je aan in de rol?

Een personage als Leslie, als ze eenmaal binnen is, kun je niet echt van haar afkomen. We zijn allemaal in de baan van Leslie geweest, of hebben zoveel gevoeld dat we ons identificeren met haar en de manier waarop ze degenen van wie je houdt keer op keer heeft verlaten. Dus ze is een behoorlijk groot personage om in je bewustzijn te laten, voor ons allemaal – ik bedoel niet alleen dat ik haar speel, en voor iedereen in de film, de cast en crew.

Ze blijven bij elkaar, zelfs als ze vreselijke dingen doen.

Toen ik het script las, had ik niet het gevoel dat het me vertelde hoe ik me over het personage moest voelen of dat ik ze moest beoordelen. Als ik met mensen praat die de film niet hebben gezien, kunnen ze zich met haar identificeren, ook al staat ze zichzelf en de mensen van wie ze houdt op zoveel manieren toe.

Veel mensen zijn de laatste tijd enthousiast over deze film. Zijn er andere films of shows van het afgelopen jaar waar je in het bijzonder door bent beïnvloed?

Ik hou echt heel erg van John Douglas Thompson in “Tot”.